Onze eerste belevingen in Suriname
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Femke
30 November 2008 | Suriname, Paramaribo
Woensdag 26 november was het dan eindelijk zo ver we vlogen voor 5 maand naar Suriname. Om 04.45 kwamen mijn ouders en mijn zusjes mij en Martijn ophalen om naar Nicol te gaan. Om 07.30 waren we op Schiphol. Daar hebben we als eerste onze koffer gesjield om vervolgens in te checken. Ik had mijn koffer een paar kilo te zwaar dat had ik thuis al gewogen. Ja, ja, ik weet het, ik heb vast weer te veel mee… maar ja… ik dacht… voor 5 maand heb ik dit alles wel nodig, dan moet het maar wat kosten. Maar wat ik niet wist, ARBO technisch gezien mocht hij maar 32 kilo wegen en tja… daar zat ik natuurlijk weer over heen… :S
Ik moest mijn koffer weer open halen om er wat uit te halen. En dit moest natuurlijk in de handbagage gepropt worden :P…
Na het inchecken was het wachten, wachten en nog een wachten om vervolgens van iedereen ‘afscheid’ te nemen. Ik voelde me niet zo lekker van het wachten op het moment van afscheid, daar ben ik niet zo goed in heb ik wel gemerkt. Ik voelde me opgelaten door alle traantje die ik zag en zelf heb gelaten. Nu zeg ik nog heel positief, jongens het komt allemaal goed over 144 dagen zijn we al weer terug.
Een maal in de gate ging het allemaal direct lekker op zijn Surinaamse, henig an… We moesten eerst 3 kwartier in de rij staan om door de controle te gaan naar het vliegtuig. Wij waren niet de laatste die het vliegtuig in moesten dus in het vliegtuig was het ook weer wachten geblazen. Om 12.00 uur, in plaats van 11.00 uur, gingen we de lucht in. Voordat we de lucht in waren had ik het boekje wat ik van jullie gekregen heb al bijna uit.
HEEL ERG BEDANKT ALLEMAAL HEEL ERG LIEF (K)!!!
De vliegreis en tijd op zich viel me mee. We kregen 2 keer warm eten en goed te drinken. Allen die turbulentie… dat zit echt tussen je oren. Eerst viel het nog wel mee maar toen er achter ons bijna een vrouw flauw viel en er veel paniek ontstond dacht mijn onbewust ik, ja hallo dit vind ik niet fijn. Mijn maag ging op zijn kop staan en ik kreeg het heel warm o jee nu ga ik flauw vallen. Dit zit echt tussen je oren. Dus ik heb mijn irrationele gedachten maar even om gezet in rationele gedachten zoals we op school geleerd hebben in de les van de RET… haha! Ik heb muziek opgezet en toen ging het al een stuk beter, ik ben niet flauw gevallen en mijn maag werd ook weer rustig.
Om 16.45 uur (20.45 uur NL) zijn we geland op Zanderij. Pff wat warm zeg, +/- 35 graden!!! Alle koffers werden met de hand in wagentjes gepakt om vervolgens met de hand op de lopende band te zetten waar de reizigers hun eigen koffer van af konden pakken. Onze koffers zaten uiteraard in een van de laatste karretje dus ongeveer een uur later hadden we onze koffers en zijn we naar buiten gelopen. Hier werden we door veel Surinaamse mensen opgewacht die ons wel even naar Paramaribo wouden brengen. Meneer en mevrouw Comvalius stonden ons op te wachten en hebben ons met de auto naar ons appartement gebracht. Onder weg hebben we onze ogen uit gekeken. Hele mooie bomen, stuiken en planten in allerlei kleren omringt door heel veel rommel. Alles wordt zo langs de kant van de weg gegooid en of gezet, straat honden trekken alles los en zo ligt het overal langs de weg. Houten huisjes, in onze ogen al bijna hutjes waarvan je denkt woont daar nog iemand, staan naast grote huizen. En dan het verkeer. Er wordt links gereden dus dat is even omschakelen hebben we al gemerkt, we fietsten namelijk al aan de verkeerde kant van de weg oeps…! En dat getoeter ‘niet normaal’. Iedereen toetert naar elkaar en waarom dat is nog de vraag. Onderweg naar ons appartement heb ik verschillende keren gedacht o dat gaat niet goed… ik hield af en toen mijn hart vast!!!
Na ongeveer een uur ander half uur rijden kwamen we bij ons appartement. Een vrij groot stenen huis waarvan de bovenverdieping voor ons is. De mevrouw waarvan we het huren woont onder ons. Ze heeft ons meegenomen naar boven om ons rond te leiden. Direct werden we erop gewezen dat we onze schoenen uit moesten doen in huis, wat wij dus niet gedaan hadden. Je leest het wel en je weet het ook wel maar je denkt er zo snel niet aan.
Voor Surinaamse begrippen hebben we, denken we, een vrij luxe appartement die nodig een hele grote schoonmaakbeurt nodig heeft. We hebben een 3 kamer appartement. Met een vrij grote woonkamer met een hele grote hoekbank erin waar we wel met 10 man op kunnen zitten. Een vrij grote keuken met magnetron, oven, kookplaat, waterkoker en rijstkoker ( we hebben vrijdag ochtend en zaterdag middag de hele keuken onder handen genomen, wat vies vonden wij!!!) Een wc met aparte douche met koud water bleek de volgende ochtend, je wordt er wel goed wakker van. 3 slaapkamer en een vrij groot balkon. Ruimte genoeg dus logees, uit Nederland, zijn van harte welkom.
‘s Avonds hebben we nog even wat gedronken en gekletst. Om 21.30 (01.30 uur NL) zijn we naar bed gegaan. Wat slapen naar zo’n lange dag.
De mevrouw waar we ons huis van huren is heel aardig. Ze willen veel voor ons regelen. Haar zoon heeft een bedrijf naast ons appartement. Hij heeft daar internet. Hij gaat maandag een vriend vragen of hij het internet van zijn bedrijf door kan trekken naar ons appartement. We krijgen dan misschien 24 uur per dag internet. Internet met telefoon tikken is volgens hem ouderwets (waarschijnlijk loopt hij voor).
Ik heb nog veel meer te vertellen, ons fiets verhaal van het kopen van fietsen tot het fietsen hier in het verkeer maar dan word het verhaal wel heel erg lang dus ik stop er voor nu mee de rest lezen jullie de volgende keer.
Doeg, doeg,
Tot de volgende keer.
Liefs Femke
Ik moest mijn koffer weer open halen om er wat uit te halen. En dit moest natuurlijk in de handbagage gepropt worden :P…
Na het inchecken was het wachten, wachten en nog een wachten om vervolgens van iedereen ‘afscheid’ te nemen. Ik voelde me niet zo lekker van het wachten op het moment van afscheid, daar ben ik niet zo goed in heb ik wel gemerkt. Ik voelde me opgelaten door alle traantje die ik zag en zelf heb gelaten. Nu zeg ik nog heel positief, jongens het komt allemaal goed over 144 dagen zijn we al weer terug.
Een maal in de gate ging het allemaal direct lekker op zijn Surinaamse, henig an… We moesten eerst 3 kwartier in de rij staan om door de controle te gaan naar het vliegtuig. Wij waren niet de laatste die het vliegtuig in moesten dus in het vliegtuig was het ook weer wachten geblazen. Om 12.00 uur, in plaats van 11.00 uur, gingen we de lucht in. Voordat we de lucht in waren had ik het boekje wat ik van jullie gekregen heb al bijna uit.
HEEL ERG BEDANKT ALLEMAAL HEEL ERG LIEF (K)!!!
De vliegreis en tijd op zich viel me mee. We kregen 2 keer warm eten en goed te drinken. Allen die turbulentie… dat zit echt tussen je oren. Eerst viel het nog wel mee maar toen er achter ons bijna een vrouw flauw viel en er veel paniek ontstond dacht mijn onbewust ik, ja hallo dit vind ik niet fijn. Mijn maag ging op zijn kop staan en ik kreeg het heel warm o jee nu ga ik flauw vallen. Dit zit echt tussen je oren. Dus ik heb mijn irrationele gedachten maar even om gezet in rationele gedachten zoals we op school geleerd hebben in de les van de RET… haha! Ik heb muziek opgezet en toen ging het al een stuk beter, ik ben niet flauw gevallen en mijn maag werd ook weer rustig.
Om 16.45 uur (20.45 uur NL) zijn we geland op Zanderij. Pff wat warm zeg, +/- 35 graden!!! Alle koffers werden met de hand in wagentjes gepakt om vervolgens met de hand op de lopende band te zetten waar de reizigers hun eigen koffer van af konden pakken. Onze koffers zaten uiteraard in een van de laatste karretje dus ongeveer een uur later hadden we onze koffers en zijn we naar buiten gelopen. Hier werden we door veel Surinaamse mensen opgewacht die ons wel even naar Paramaribo wouden brengen. Meneer en mevrouw Comvalius stonden ons op te wachten en hebben ons met de auto naar ons appartement gebracht. Onder weg hebben we onze ogen uit gekeken. Hele mooie bomen, stuiken en planten in allerlei kleren omringt door heel veel rommel. Alles wordt zo langs de kant van de weg gegooid en of gezet, straat honden trekken alles los en zo ligt het overal langs de weg. Houten huisjes, in onze ogen al bijna hutjes waarvan je denkt woont daar nog iemand, staan naast grote huizen. En dan het verkeer. Er wordt links gereden dus dat is even omschakelen hebben we al gemerkt, we fietsten namelijk al aan de verkeerde kant van de weg oeps…! En dat getoeter ‘niet normaal’. Iedereen toetert naar elkaar en waarom dat is nog de vraag. Onderweg naar ons appartement heb ik verschillende keren gedacht o dat gaat niet goed… ik hield af en toen mijn hart vast!!!
Na ongeveer een uur ander half uur rijden kwamen we bij ons appartement. Een vrij groot stenen huis waarvan de bovenverdieping voor ons is. De mevrouw waarvan we het huren woont onder ons. Ze heeft ons meegenomen naar boven om ons rond te leiden. Direct werden we erop gewezen dat we onze schoenen uit moesten doen in huis, wat wij dus niet gedaan hadden. Je leest het wel en je weet het ook wel maar je denkt er zo snel niet aan.
Voor Surinaamse begrippen hebben we, denken we, een vrij luxe appartement die nodig een hele grote schoonmaakbeurt nodig heeft. We hebben een 3 kamer appartement. Met een vrij grote woonkamer met een hele grote hoekbank erin waar we wel met 10 man op kunnen zitten. Een vrij grote keuken met magnetron, oven, kookplaat, waterkoker en rijstkoker ( we hebben vrijdag ochtend en zaterdag middag de hele keuken onder handen genomen, wat vies vonden wij!!!) Een wc met aparte douche met koud water bleek de volgende ochtend, je wordt er wel goed wakker van. 3 slaapkamer en een vrij groot balkon. Ruimte genoeg dus logees, uit Nederland, zijn van harte welkom.
‘s Avonds hebben we nog even wat gedronken en gekletst. Om 21.30 (01.30 uur NL) zijn we naar bed gegaan. Wat slapen naar zo’n lange dag.
De mevrouw waar we ons huis van huren is heel aardig. Ze willen veel voor ons regelen. Haar zoon heeft een bedrijf naast ons appartement. Hij heeft daar internet. Hij gaat maandag een vriend vragen of hij het internet van zijn bedrijf door kan trekken naar ons appartement. We krijgen dan misschien 24 uur per dag internet. Internet met telefoon tikken is volgens hem ouderwets (waarschijnlijk loopt hij voor).
Ik heb nog veel meer te vertellen, ons fiets verhaal van het kopen van fietsen tot het fietsen hier in het verkeer maar dan word het verhaal wel heel erg lang dus ik stop er voor nu mee de rest lezen jullie de volgende keer.
Doeg, doeg,
Tot de volgende keer.
Liefs Femke
-
30 November 2008 - 08:03
Linda:
hoi meissie!!
Eindelijk ;-P een verhaal!!!!
Zo te lezen bevalt het je allemaal wel goed..en ja...dat het voor jouw begrippen niet schoon genoeg is....dat verbaasd met niets...haha..
Wel jammer dat je een douche hebt met koud water..alhoewel..met 35 graden is dat misschien ook wel lekker..
En wakker worden doe je zo zeker goed!!
Terwijl ik je berichtje zit te tikken bedenk ik me dat het bij jullie nu ongeveer 5.00 uur moet zijn..wel vreemd..
Nou ik hoop dat de buurjongen snel zijn internet doortrekt naar jullie, dan kunnen we snel de volgende avonturen lezen!!
Meissie..samen met Nicol heel veel plezier nog!! En doo't henig an...hihi..
Liefs
-
30 November 2008 - 13:52
Joost En Carlijn:
ha zus!
het is hier alweer beetje wit. We wilden je net met z'n allen bellen, maar je nam niet op. Zult wel lkkr aan het bakken zijn...
Heb je al internet in het huisje?
Verder nog niet echt nieuwtjes!
Kussies Carlijn en Joost -
30 November 2008 - 16:15
Esther:
Ha die Femke,
Super om weer van je te horen.
Ja de heenreis is vaak emotioneel want je denkt dan: WAAR BEN IK AAN BEGONNEN.
Maar denk er aan GENIET GENIET GENIET want als je straks net zo oud bent dan ik dan kun je er nog met iedereen lekker over praten.
DOEI DOEI DOEI
-
30 November 2008 - 16:42
Jacqueline:
heej femke
hoe is daar
en is huis mooi daar
en is daar leker warm
met groetjes jacqueline -
30 November 2008 - 16:54
Brinkstraat:
hoi hoi femke,
wat fijn dat je een goede vlucht hebt gehad en dat de reis al met al nog mee viel. We hebben net allemaal jouw verhaal gelezen en hier zijn we weer aardig op de hoogte van jou belevenissen in suriname. Ook fijn dat jullie een mooi appartement hebben dat is beter dan in "houten hutjes". Wij wensen je nog veel plezier al missen we je hier al wel hoor.
Groeten aan Nicole
groetjes van
Simone, Marloes, Natasja, Ellen, Bennie, Madelon en René -
30 November 2008 - 17:48
Wilfried En Danielle:
Hee hallo Femke,
Hebben net'even'je verhalen gelezen. Een beetje op de hoogte blijven van wat je allemaal meemaakt.
Hoorde van je ouders dat het daar hartstikke warm is! En hier sneeuwde het vanmorgen nog :-( Stuur eens een beetje zon deze kant op!
We wensen je heel veel plezier en houden de site in de gaten.
Liefs van Wilfried, Danielle, Timo en Luka -
30 November 2008 - 18:16
Annie En Erwin:
HOi femke,
Wat leuk heb je dat allemaal geschreven, heelveel wisten we al maar heel veel was ook nieuw voor ons.
Papa en ik komen net van Danielle, die is morgen jarig, we konden morgen niet, dus zijn we vanmiddag even geweest.
Luka en Timo waren lekker rebels en erg blij dat papa er was, de grote kinder vriend.
Het was hier vandaag regenachtig weer, wat zul je bruin zijn als je terug bent.
Nou ik zou zeggen tot een ander keer. Een dikke kus van ons. -
30 November 2008 - 20:00
Annelies:
Hallo Femke,
Wat een avontuur. Ik kan me voorstellen dat afscheid je niet koud laat.
Mooi verhaal, schrijf maar veel. Groeten, Annelies -
01 December 2008 - 07:44
Gonny:
HoiFemke
Fij dat alles goed verlopen is en je een leuk appartement hebt en leuke buurvrouw.Het is nu maandag en ik dacht zo flink aan het werk met jullie opdracht geniet Even een niet zo leuk bericht De moeder van Wendy Amweg is overleden ze was nog maar 55 . -
01 December 2008 - 08:35
Hans En Wilma:
Hay Femke,
Wat een belevenissen en je bent er nog maar zo kort. Heb je wel genoeg aan die vijf maandjes?? Alles schoonmaken en dan nog Surinaamse verkeerslessen volgen!!
We hebben nu een waterige zonnetje, ken je dat nog?
Femke, heel veel plezier en de groetjes van ons allen.
Succes.
Hans en Wilma. -
01 December 2008 - 12:06
Jolien:
Aaah zus wat een avonturen al in zo'n korte tijd! Als je 24 uur internet krijgt kunnen we miss beter msnen.. Heel veel suc6 nog verder.. We spreken elkaar wel !!
Liefs Je Zusje(A) -
01 December 2008 - 14:48
Lenneke Stroot:
Heej Femke,
Fawaka? Leuk om je verhaal te lezen!!! Anders is het daar he!
Ik wens je nog heel veel plezier en doe de groetjes aan nicole!
Brasa Lenneke -
01 December 2008 - 17:41
Hennie En Yvonne:
Hallo Femke
Nou ik dacht dat wij de globbetrotters van de familie waren, maar ik hoor het wel er zijn altijd mensen die nog verder, en nog meer zon willen.
Maar meid geniet van alles en maak er een heel mooie tijd van.
Stuur een paar fietsen voor dat geld deze kant op.
Ik denk dat je nog veel vreemde dingen gaat mee maken, en ik hoop voor jou dat je een mooi project krijgt, want met die tienermoeders ging niet door hoorde ik.
Wij gaan hier de donkere dagen voor Kerst in, dus we zitten allemaal binnen, en ik denk dat jij veel buiten leeft nu.
Hoe laat is het sávonds donker daar?
Nou ik hoop nog veel leuke berichten van jou hier te lezen, ik blijf dan mooi op de hoogte.
Gr, Hennie en Yvonne.
-
01 December 2008 - 17:55
Kim:
Hey Femke.
Leuk een berichtje van jou!En wat lang haha.Maar ja, er valt ook zoveel te beleven als je op reis gaat.Zat eerst ff te zoeken hoe ik je terug moest mailen, maar dat kan gewoon onderaan je bericht;)Goed aan de schoonmaak geweest las ik ook.Zo`n vies huis is dan ook niet alles he.Veel plezier nog daar en ik mail nog wel snel een xtje terug.Wordt maar lekker bruin;)
Liefs kim -
01 December 2008 - 18:47
Marlies:
Heeejie,
Wat leuk om je verhaal te lezen joh! Door het verhaal te lezen krijg ik nu extra zin om weg te gaan;) Geniet daar nog maar!
Groetjes!!! -
02 December 2008 - 20:05
Herma:
Heej Femke,
Mooi dat alles goed is gegaan. En dat jullie appartement er mooi uit ziet. Zou wel prettig zijn als je daar internet hebt, wel makkelijker. Heel veel plezier.
Liefs Herma -
02 December 2008 - 21:01
Martijn:
Ha lieve schat ik vind het en mooi vehaal. Veel dingen had je al verteld maar nog niet alles. Maar dat kan ik nu allemaal in alle rust lezen.Nu ik zo naar bed ga zitten jullie misschien net te eten. Eigenlijk best raar dat tijdverschil. Nog veel plezier en we lezen snel de volgende avonturen.
Ik hou van jou.
Hele dikke kus Martijn.
-
03 December 2008 - 20:36
Buurvrouw Irene:
Ha die buurvrouw!!
hoe gaat ie dan in dat verre Suriname??
hoorde al dat je een lekkere 35 graden daar hebt!
krijgen we straks in april een lekker bruin blondje weer terug in de straat!!ha ha
ben net op je verjaardag van je kereltje geweest en bij deze, jij ook een dikke knuffel en van harte proficiat..
ga zo lekker nog even je verhalen verder doorlezen..
voor nu, een fijne avond, nog heel veel plezier en we schrijven..
dag buufje, en ook de groetjes van m'n 3 kereltjes.. -
14 December 2008 - 16:41
Jessica:
hallo femke
ik vind het leuk dat je het mooi vind daar.ik zal nog vaak op deze site kijken
groetjes jessica en jordy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
