Een geweldige tijd met pap en mam

Hallo lieve mensen,

Hoe gaat het met jullie? Over twee weken is het al zo ver en ben ik weer in Nederland. Ik heb er echt hele dubbele gevoelens bij. Toen ik in Nederland we ging dacht ik over 5 maand ben ik weer terug en zie ik iedereen weer. Hier in Suriname heb ik mijn sociale leven opgebouwd en met een aantal heb ik echt een heel intensief contact en dat zal straks niet meer zo zijn. Tuurlijk zullen we in Nederland met elkaar afspreken maar het zal niet zo intensief zijn als de afgelopen 5 maand en dat zal toch echt wel even wennen zijn. Daarnaast ben ik natuurlijk wel heel blij om iedereen in Nederland weer terug te zien. Bereid je maar vast voor mensen want over 2 weken is het weer gedaan met de rust want dan ben ik terug :)

Dan wil ik jullie nu wat gaan vertellen over de tijd dat paps en mams hier waren. Zondag 8 maart was het dan zover Nic en ik zouden onze ouders verwelkomen in het prachtige Suriname. Zondag middag tegen 15.30 uur zaten Nic en ik met onze fototoestellen in de taxi op weg naar Zanderij (vliegveld). Paps en mams hadden 1,5 uur vertraging gelukkig wist onze taxi chauffeur hiervan en zijn we iets later weg gegaan. Een keer op Zanderij duurde het wachten wel lang. Maar het lange wachten was niet voor niets want daar waren ze dan eindelijk. Echt super om paps en mams na 3,5 maand weer te zien. Jammer genoeg konden we ze niet verwelkomen met een zonnetje want het regende namelijk al de hele dag.

De volgende ochtend gingen we direct op trip. Elton zou om 8.30 uur bij ons zijn. Maar Jezus zeg wat een regen!!! De hele nacht kwam het met bakken uit de lucht het was net of het dak naar beneden kwam zoveel lawaai. Nic en ik moesten die ochtend nog eerst naar de vreemdelingen dienst maar daar konden we haast met een bootje heen varen. Wegen en sloten waren niet meer te zien. Het enige wat je nog zag was water, water en nog eens water. Ik heb echt nog nooit zoveel water gezien!!! Ook de mensen in Paramaribo hadden blijkbaar al jaren niet zoveel water gezien. Echt alles liep onder water. Misschien dat jullie er wel iets van op tv gezien hebben want blijkbaar was het ook op het nieuws in Nederland. Door de regen had Elton (hij is onze gids we zijn al eens eerder met hem op trip geweest) een ‘kleine’ vertraging. Ons huis was gewoon niet te bereiken. Daarnaast moest hij eerst een ander bus gaan halen met 4 wiel aandrijving anders zouden we met dit weer niet over de afobakka kunnen. Nou tegen 11.00 uur was Elton bij ons en konden we onze spullen inladen. Nou alleen het stuk om de stad uit te komen duurde al bijna 2 uur, normaal 10 minuten. Alles maar dan ook alles stond dicht. Overal stonden files. Je kon geen straat in rijden waar geen file stond. Je kunt je niet voorstellen dat er met dat weer nog zoveel mensen op de straat zijn. Toen we voor de zoveelste keer in de file stonden had Nic een goed idee :) We kunnen hier door de berm en dan gaan we om de file heen want wij moesten namelijk links af en daar reden ze wel. Maar dit was eigenlijk als grap bedoelt maar dit werd toch ff echt geprobeerd. Maar dat hadden we beter niet kunnen doen want zodra we van de straat af waren stonden we al vast. En niet een klein beetje vast echt vast, vast. Dat werd dus uitstappen en drukken geblazen. Met zijn allen stonden we achter de bussen om te drukken. En ik had natuurlijk het grandioze idee om achter het wiel te gaan staan. Je kunt wel raden wat er gebeurde. Wij maar drukken en toen werd er ff gas gegeven nou echt de drekspetters vlogen mij om de oren en niet alleen om de oren echt waar ik had de modder over mijn hele lichaam zitten. Van in mijn haren tot aan mij voeten. Echt ik zag er niet uit. En dit vonden ook alle andere mensen die in de file stonden. Ik werd gewoon midden op straat uitgelachen. Nou ja gelukkig kon ik de lol er zelf ook wel van inzien :)!!!
Nadat we de stad uit waren hebben we eerst ff geluncht om vervolgens onze 4 uur durende reis naar Atjoni voort te zetten. We moesten over de afobakke. Hier heb ik wel eens eerder over verteld. Dit is die bauksietweg. We dachten dat die niet te bereiden zou zijn maar het viel nog mee. Onderweg hebben we genoten van alle hobbels en de mooie natuur en kleine dorpjes. Een keer in Atjoni regende het nog. Nic en ik kunnen wel haast zeggen dat we nog geen een trip hebben gehad waar het niet geregend heeft volgens mij. Maar goed wisten onze ouders ook direct hoe dat is haha, heel nat. Toen we eindelijk al onze spullen in de boot gepakt hadden kon onze bootvaart beginnen als bootsman hadden we, hoe heet hij ook alweer en Ronald. Omdat het zoveel regende zijn we niet naar het dorpje gegaan waar we heen zouden gaan maar zijn we gestopt op Isadou. Hier heb ik al eerder over verteld omdat Nic en ik hier al keer geweest zijn. Ff opfrissen voor degene wie denken wat was dat ook al weer. Dit is een vakantie eiland in de Suriname rivier. Het word omringt door heerlijk sula’s (natuurlijke jaccuci’s). Omdat we ‘iets’ later zijn aangekomen dan de bedoeling was hebben we die avond niet meer gedaan dan lekker eten en drinken. Ze hadden een fles wijn mee. Nou dat smaakte wel na 3,5 maand geen lekkere wijn gehad te hebben :)!

De volgende ochtend hebben we eerst lekker gezwommen in de Suriname rivier. De sula’s waar we de vorige keer heerlijk in gelegen hadden waren niet meer te zien, zoveel water was er gevallen. Zelfs het verschil met de vorige dag was super goed te zien minstens 5 traptreden hoger was het water nu in vergelijking met de vorige dag en dat voor een onwijs grote rivier!!! Na het heerlijke ontbijt en het zwemmen konden we onze spullen weer in de boot pakken om door te varen naar ??? Ook daar ben ik de naam ff van kwijt. Onderweg zijn we gestopt om een dorpswandeling te maken. Ook van dit dorp is mij de naam ontschoten maar ik was er al eerder geweest en toen heb ik er al uitgebreid over verteld dus omdat ik nog heel veel andere leuke dingen wil vertellen ga ik daar niet weer wat over vertellen. Onderweg naar het dorp/ eiland waar we zouden overnachten zijn pa en ma onwijs verbrand en dat terwijl we haast geen zon gezien hebben. Maar blijkbaar was het smeren te laat. Jezus wat zagen ze eruit en dan altijd maar tegen de kids zeggen jongens smeren jullie verbranden. Nou zo erg als paps en mams verbrand waren heb ik nog nooit gezien. Ma was een opgezwollen kreeft overal kwam vocht uit en alles was opgezet. En pa nou jongens dat hadden jullie niet willen zien. Die had gewoon brandblaren van zijn schouders tot zijn ellebogen. Bah was ranzig. Bij het eiland aangekomen moest het er natuurlijk een keer van komen… Echt waar we kwamen niet meer bij van het lachen maar ma heeft het gepresteerd om tijdens het uitstappen, uit de boot te vallen :)!!! Daar had je haar dan liggen half onder de boot. In plaats van op de kant te stappen was ze blijkbaar half op het randje gaan staan, het water is heel donker je ziet niet goed wanneer het diep word, blijkbaar heel snel dus hup daar ging ze. Trouwens hup was het stop woordje van de week. Dit begon al de woensdag voordat we op trip gingen en we Elton tegen kwamen bij ’t Vat. We hebben zo gelachen om zijn HUP dat we er allemaal vrolijk mee, mee deden. Nou ja goed nadat iedereen bij was gekomen van het lachen konden we alle spullen weer uitladen en onze huisjes en het eiland bekijken. Dit eiland was iets minder luxe dan Isadou (we gaan steeds primitiever). Zo moesten we de wc doorspoelen met een emmer en zagen de bedden er ‘iets’ minder fris uit. ’s Avonds hebben we weer heerlijk gegeten (Nic heeft heel goed opgelet hoe je tayerblad maakt dus van de week hebben we dat hier ook heerlijk gegeten, echt super Nic). Na het eten hebben we het kaartspel 31en gedaan. De meesten van jullie kennen het vast wel. Echt waar ik heb echt zelden zoveel gelachen als die avond. Het ging echt helemaal nergens over maar iedereen was goed op dreef laten we het daar maar op houden, vooral Nic haar vader. Ook smaakte de borgoe (Surinaamse rum) erg goed!!! Jezus iedereen huilde tranen met tuiten van het lachen vooral toen Elton ook mee ging doen. Nic haar vader was een hele goede hulp euh… Nadat de tranen en de borgoe op waren hebben we aanstalten gemaakt om naar bed te gaan. Nou ook dat was nog weer een verhaal op zich. Oke, we wisten dat de bedden niet al te fris waren maar die klamboe’s waren nog veel erger. De gaten zaten er gewoon in. En dat was nog niet het ergst. Want toen wij ons aan het omkleden waren zagen we toch een ‘joekel’ van een beest. Naar meerdere pogingen te hebben gedaan heb weg te krijgen en hij bij de laatste poging op mij sprong hebben we de longen uit ons lijf geschreeuwd. En daar kwam dan ook de bootsman aan, hij had ons aan de andere kant van het eiland nog gehoord haha, of hij ons kon helpen? Ja graag dat beest moet weg!!! Nadat we ons hutje/ huisje geïnspecteerd hadden op andere beesten zijn we gaan slapen. Het was trouwens een kakkerlak.

De volgende ochtend hebben we ons ff gedoucht in de rivier. Jaja dat hoort er ook bij in het binnenland. De derde dag was echt een toffe dag. Om naar het volgende dorp te gaan (sorry ook hier ben ik weer de naam van kwijt) Om bij dit dorpje te komen moeten we 3 keer met de boot door een stroomversnelling. En dit gaat als volgt. Onder aan de stroomversnelling moet je de hele boot leeg halen. Dus alle tassen, koelboxen, bierkratten, zakken rijst voor het dorp waar we heen gingen enz. moesten de boot uit. Vervolgens moet loop je met deze spullen van het begin punt van de stroomversnelling naar het eindpunt door de berm. Wanneer dit gedaan is moet de boot gesleept worden. En dan letterlijk gesleept. Met zijn allen moet je dan de boot door de versnelling slepen. Pap vond het allemaal maar wat mooi. Maar toen we boven aan de versnelling waren gleed pap uit en zat hij met zijn been vast geklemd tussen twee rotsen toen hij los kwam was de stroming zo snel dat hij pap mee nam. Iedereen was ff in rep en roer want daar ging pap. Een vrouw was van alles aan het ‘schreeuwen’ naar pap. Pap dacht dat ze boos was, we konden er niets van verstaan, maar wat bleek nou ze was heel bezorgt en vond het geen leuke situatie dat pap daar zo door de versnelling naar beneden gleed. Gelukkig kreeg hij aardig snel weer grip en kon hij naar de kant zwemmen. Ook bij de volgende stroomversnelling wou een vrouw iets in het Surinaaams aan pap duidelijk maken. Want dit keer moesten we aardig ver slepen met de spullen uit de boot. En hier gaan natuurlijk alle zware spullen op het hoofd. Zo wou zij pap een onwijze koelbox op het hoofd zetten haha :)!!! Nou dat leek pa toch niet wat hij had zijn wel zijn eigen manier hihi!!!
Een keer in het dorpje aangekomen konden we onze slaapplekken uit zoeken. Deze nacht konden we voor het laatste kiezen of in de hangmat of in bed. Pap en mam kozen voor het bed dit i.v.m. pa zijn pompje. Ja, ja zelfs in de rimboe werkt dat ding met veel gedoe. Mensen zijn hier echt heel aardig. Normaal gaat om 23.00 uur het stroom uit. Ze lieten extra een aggregaat aan zodat pap zijn pomp er aan kon doen. Vanuit de stad hadden we al een hoe heet zo’n ding ook alweer meegenomen. Waar je het aantal volt mee omzet. Hier is het natuurlijk over 120 volt en daar werkt dat ding weer niet op haha. Ook Nicol’s vader heeft deze nacht nog voor het bed gekozen. Nicol’s moeder, Nic en ik hebben heerlijk onze hangmat opgehangen. Nadat we alles dus weer uitgepakt hadden en onze slaapplekken in orde gemaakt hadden konden we beginnen aan de dorpswandeling. De kinderen maar ook de volwassen vonden het heel leuk een paar bakra’s (blanken) in hun dorp. De kinderen liepen hand in hand met ons mee. In het dorp zelf kwamen we nog een giftige slang tegen. Toch altijd leuk dat je kunt zeggen dat je die ook gezien hebt. Deze werd wel direct gedood omdat hij giftig was. Dit doen ze met een stok waar een spijker aan dit. Daar slaan ze hem mee dood. (sommigen van jullie hebben dit mis al wel gezien bij pap en mam op de foto) ’s Avonds konden we mee naar een dorpje verder op. Daar waren twee mensen overleden en daar was dus feest. Ja het blijft gek maar ze vieren feest omdat die persoon een goed leven heeft gehad en naar de hemel gaat. Wij hadden natuurlijk al een keer een soort gelijk feestje meegemaakt maar onze ouders nog niet dus dat was weer een hele belevenis. De overledenen lagen al een aardige tijd opgebaard (dit kan hier zo een paar weken duren) dus in de buurt van de kist stonk het dan ook aardig. Wanneer iemand hier overlijd balsemen ze het lichaam in met bepaalde kruiden zodat het lichaam langer in takt blijft. Naast de overleden stond de dj en het hele dorp was uitgelopen voor het ‘feest’. Op het feest kwam ook een trommelband. Echt heel goed. En die vrouwen, ik verbaas me er nog elke keer weer over hoe die kunnen schudden met hun billen/ heupen.

De vierde dag zijn we voorbij Awaradan gevaren. Awaradan is het laatste dorpje aan de Suriname rivier daarna komen er geen dorpen meer. Wij zouden ergens voorbij Awaradam in de jungle gaan slapen. Onderweg naar die plek kwamen we langs het resort Awaradam. Dit is een luxe resort opgezet door de METS. Ronald werkt bij de METS en heeft ons daar een rondleiding gegeven. Wauw zag dat er ff luxe uit. Maar toch ben ik blij dat wij daar geen 5 dagen zaten (dat zou eerst wel de bedoeling zijn). Niet omdat het me niet mooi lijkt maar nu hebben we veel meer gezien. We hebben als het ware een soort van trektocht gemaakt die je nooit meer zult vergeten. Nadat we dit bezichtigt hadden konden we verder naar de sula waar we konden zwemmen en waar we zouden gaan eten. Dit was echt een hele mooie sula. We hebben hier heerlijk de hele middag gelegen. De stroomversnelling was ook aardig hard Ronald en een collega van hem van de METS gingen er vanaf glijden. Nou dat leek ons ook wel wat. Eerst wouden ze dit niet want bij de METS moeten ze dan altijd zwemvesten om en deze hadden wij niet bij ons. Maar goed na een beetje zeuren hadden we het voor elkaar wij mochten ook een poging doen. Er werd ons precies gezegd wanneer we naar links moesten zwemmen om goed uit de stroming te kunnen komen. Wanneer je dit niet doet neemt de stroming je mee en zit je aan de andere kant van de rivier en dit wil je liever niet met al die draaikolken. Nic’s pa raakte in de stroomversnelling zijn schoenen haast kwijt en kon dus niet zwemmen waardoor hij niet uit de versnelling kon komen. En ja ma, die was gewoon te eigenwijs. We schreeuwden nog zo ma nu moet je naar links stromen maar nee hoor mams die dacht o dit gaat nog zo rustig hier kom ik wel uit. Maar viel dat ff tegen ook zij kon er niet mee ruit komen. En daar gingen ze heen Nic haar pa en mijn mams. Nou jullie hebben vast wel eens een stuk van baywatch nou daar leek het volgende aardig op. Ronald die zag alles gebeuren en bedacht zich geen moment en sprong in de boot om hun achter na te gaan. De collega van Ronald bedacht zich ook geen moment en zwom er achter aan. Aan de andere kant van de rivier waren ook nog mensen met een boot en ook zij gingen er achteraan. Het was net een reddingsteam. Gelukkig ging alles goed. Ook nog iets grappigs wat er die dag gebeurde was dat pap en nic’s pap een grote vis in de boot zagen liggen. Echt een grote vis dus die moest op de foto. Dus pap pakt die vis en nic’s vader wou een foto maken. Nou pa kreeg de schrik van zijn leven toen hem verteld werd dat hij direct die vis terug moest leggen. Wat bleek bij een schrikreactie van die vis geeft die 240 volt stroom af. Oeps…
Nadat we lekker gezwommen hadden, hebben we onze bootvaart tocht voortgezet op zoek naar een plak in de jungle waar we zouden kunnen slapen. Dit zou ongeveer een half uur varen zijn, dit bleek alleen ongeveer 2 uur te zijn haha. Onderweg zijn we nog een aantal groepen apen tegen komen. Echt super om dat te zien!!! Elton was op de plek waar we zouden kunnen overnachten een aantal maanden geleden ook met een aantal mensen geweest en daar stond nog een stuk van een kamp wat we wel zouden kunnen gebruiken. Nou zo gezegd zo gedaan. Het bestaande kamp werd opgeknapt en ernaast werd een nieuw kamp gemaakt. Een kamp bestaat uit een paar boomstammen die aan elkaar geknoopt of gespijkerd zijn, daarover heen word een dekzijl gespannen en dat is dan je onderkomen voor de nacht. Je hangt er je hangmat en klaar is Kees. Voor het nieuwe kamp moest dus niet hout gezocht worden. Nou pap heeft zich samen met de bootsman en Ronald lekker kunnen uitleven in de jungle met de motorzaag. Ook deze boomstammen gingen op het hooft. En ja hoor daar kwam paps aangezet met een boomstam op zijn kop. Nou echt waar hij waar zo rood als een aardbei. Dat was toch wel ff iets anders dan onder de arm. Ook hield de regen nog steeds niet op. Wat een regen hebben de we die dagen gezien. Gelukkig hing in het ene kamp het dekzijl net op tijd dus daar konden alle spullen onder. Omdat het al aardig donker begon te worden hebben we ook een heerlijk kampvuurtje gemaakt waar we lekker bij konden gaan zitten op de zelfgemaakte stoelen (in stukken gezaagde boomstammen). Voordat het donker werd moesten de hangmatten nog ff opgehangen worden. We waren met 9 mensen en hadden twee kampen. Pap, mam, Ronald en de bootsman zouden in het nieuwe kamp. Elton, Nic, Nic haar ouders en ik in het andere kamp. Ook dit keer dit moet ik ff kwijt kon pap een de pomp. Ze hadden echt zo’n onwijs zwaar ding meegenomen zodat pap stroom had. Dus pap kon gewoon in de hangmat aan zijn pomp. Echt niet te geloven. Nou toen het goed donker was en de regen niet meer wou stoppen hadden we bedacht om maar te gaan slapen. Nou als we dachten vroeg te gaan slapen hadden we het mis. De bootsman, Ronald, pap en mam lagen al heerlijk in de hangmat. Ook Nic haar vader lag al heerlijk te slapen en Nic haar moeder was er ook net in gekropen. Elton, Nic en ik gingen tegelijk naar bed. Ik stapte als laatste in nou ik had met mijn kont de hangmat nog haast niet aangeraakt of de achterste balk waar de hangmatten aan hingen begaf het. Was dat ff schrikken. Ik kon wel janken van het lachen maar al snel hoorden we Nic haar vader kreunen. O jeetje dit is niet best (hij heeft last van de rug). Gelukkig viel het mee. Maar hij was zo beduist dat hij niet wist wat we gebeurd was. Liggen we hier nu allemaal op de grond? Was zijn eerste warrige vraag. Euh ja daar lagen we dan met ons 5 op de grond. De bootsman en pap waren als snel uit hun hangmat gekomen om ons ff te helpen want we moesten natuurlijk op zoek naar nieuw hout. Nou toen het kamp weer in elkaar geknutseld was zijn we weer gaan slapen. Elton was nog ff bezig en voor de grap zei Nic Elton ga ook ff liggen voordat we straks allemaal slapen en jij in je hangmat gaat liggen en we liggen weer op de grond. Nou Elton lag nog niet of daar ging het weer heen. Dit keer knapte hij niet maar verzakte alles. Jaaaah, ik ga er niet weer uit was Nic haar vaders reactie ja dat zou toch moeten anders liggen we zo veer op de grond, dag scheelde ook al geen 10 centimeter meer haha!!! Nadat alles voor de derde keer weer in elkaar geknutseld was gingen we allemaal vol spanning liggen. Dit keer heeft hij het wel gehouden al hoorden we het met elke draai kraken.

De volgende ochtend hebben we een echt jungle wandeling gemaakt. Er was niet eens een pad. Onderweg werd er van alles verteld over de verschillende planten en bomen. Zo hebben we uit een boomstam heerlijk water gedronken en hebben we uitleg gekregen over ‘tante Erna’!!! Ja en voor degene wie zich af vragen wie tante Erna is dit is je vagina. Het is een lang verhaal waar ik nog wel een keer over vertel.
Na de bos wandeling moest alles weer ingepakt worden, hebben we bij de zelfde sula als de dag ervoor gezwommen om vervolgens terug te varen naar het vliegveld. Want ja we zijn gekomen met de boot en de auto maar terug zouden we met een vliegtuig gaan. Wauw wat een belevenis. Pap en mam moesten in een 20 persoonsvliegtuigje die als eerste vertrok. Voor hun zou het korter vliegen zijn als voor ons dus ze zouden in Paramaribo nog ff moeten wachten op ons. Maar wat bleek ons 4 persoonsvliegtuig kwam pas een uur later dus dat werd wel lang wachten voor hun dachten we. Nic haar ouders, Nic en ik zaten samen met de piloot in een klein vliegtuigje. Echt super dat uitzicht en wat een vlucht eentje om nooit te vergeten!!! Een keer terug in Paramaribo bleken pa en ma ook nog maar net geland. Wat was het geval ze zaten in een laat maar zeggen stop vliegtuig. Op elke vliegveldje in het binnenland moest gestopt worden. Er moesten dan mensen uit en in. Haha grappig he.

Eigenlijk wil ik nog veel meer vertellen maar ik over de dagen erna maar ik ga nu op trip. Over 20 minuten gaan we weg. Ik ben nog niet eens naar bed gegaan. Na het uitgaan ben ik verder gegaan met dit verhaal. Dus dat word slapen in de auto zo denk ik.

Wat ik nog wel ff kwijt wil is dat ik een super toffe tijd heb heb gehad met pap en mam en dat ik dit nooit zal vergeten. Pap en mam bedankt voor de mooie tijd. Ik hou van jullie!!!

Nou mensen ik moet mijn tas nog ff inpakken. Ja ja lekker op tijd weer. Ik spreek jullie snel!!!

Dikke brasa en bosi Femke

Ps ik hoop niet dat er teveel spellingsfouten in zitten want ik heb geen tijd meer om dat te controleren. HIHI!!!